شناسایی دوزیستان بی‌دم نواحی جنوب شرقی استان تهران توسط مطالعات بافت شناسی

به منظور شناسایی گونه های دوزیستان بی دم در شهرستان های جنوبشرقی استان تهران از طریق مطالعات بافت شناسی مورد بررسی قرار گرفت. 4 ایستگاه اصلی (پاکدشت، ورامین، قرچک، پیشوا) در جنوبشرق استان تهران انتخاب شد. سپس تعداد 24 عدد نمونه توسط توردستی صید، به ظروف دربدار حاوی فرمالین 10درصد بافر شده منتقل و سپس جهت مطالعات بافت شناسی به آزمایشگاه منتقل گردیدند. بررسیها نشان داد که در یک گروه (وزغ سبز معمولی، Pseudepidalea (Bufo) viridis) غدد مولد سم وجود داشت. در این گروه اپیتلیوم 3 لایه و در زیر آن کروماتوفورها کاملاً نمایان بود. در زیر آنها غدد بزرگ مولد سم دیده شد و پس از آن بافت پیوندی و سپس عضلات مخطط قرار داشتند. در گروهی دیگر (قورباغه مردابی معمولی، Pelophylax (Rana) ridibunda)، اپیتلیوم 4 لایه مشاهده گردید که خود به 2زیر گروه تقسبم میشدند: عده ای دارای غدد ترشحی موکوسی و گروهی که فاقد غدد موکوسی بودند، اما در هر دو گروه اخیر، سلولهای کروماتوفور، بافت پیوندی، عضلات مخطط و غضروف دیده شدند. در یک گروه دیگر مشاهده شد که اپیتلیوم 3 لایه بوده ولی نه غدد مولد سم و نه غدد موکوسی وجود نداشتند اما دو نوع ویژگی در مشاهدات بافت شناسی دیده شد، بطوریکه عده ای دارای غضروف و گروهی که فاقد غضروف بودند. این تفاوتها بیانگر احتمال وجود چندریختی در قورباغه مردابی معمولی میباشد. نتایج مطالعات بافت شناسی بیانگر آن بود که برای شناسایی دوزیستان بی دم، علاوه بر مطالعات ریخت سنجی، ریخت شناسی و ژنتیکی، میتوان از مطالعات بافت شناسی هم بهره گرفت.